We keren ruim 35 jaar terug in de tijd. Ik dompelde me als student aan de Bijloke in Gent onder in de wondere wereld van de architectuur. Een magische wereld. Je eigen tekeningen tot leven zien komen in een maquette, laat staan in een levensecht gebouw. Het boeide me mateloos. Met succes, want ik slaagde met onderscheiding.
Begin jaren ‘90. Na de studies volgde de stage. Die was verplicht om als ‘volwaardig’ architect door het leven te kunnen gaan. Ik volgde deze stage bij Arch & Teco, een van de drie grootste architectenbureaus in Gent.
Stagemeester Pol Cools liet me toe om direct als zelfstandige aan de slag te gaan onder de naam Archivar. Ik ging met veel goesting de uitdaging aan. De eerste 6 maanden waren ontgoochelend. Hier en daar wat kleine werkjes. Dit stilde mijn honger naar architectuur niet. Maar toen wist ik nog niet welk buitengewoon project me als jongeling te wachten stond.
De Vlaamse Opera Gent in een nieuw jasje
Plots kwam er buitengewoon nieuws in het kantoor van Arch & Teco. De Vlaamse Opera in Gent was dringend aan verbouwingen toe. En ja hoor, ons architectenbureau haalde de opdracht binnen. Ik had het voorrecht om mijn stagemeester Pol Cools bij te staan in deze prachtige opdracht.
Onder de indruk van de ruim 150-jarige voorgeschiedenis van dit gebouw, bleek ik er plots alleen voor te staan. Mijn stagemeester verdween naar de achtergrond. Hierdoor deed ik onverwachts in mijn eentje de volledige opvolging van de werken.
Bovendien tekende ik de verbouwingen voor de inkomhal en de bouw van een nieuwe brug aan de achterzijde van het gebouw uit. Alles met ontzag en heel veel respect voor dit uitzonderlijke bouwwerk.
Met hart en ziel werkte ik aan dit historische project. De basis van mijn verdere leven als architect. De basis van de quote die nog steeds mijn filosofie als architect samenvat.
“Goede architectuur valt niet in woorden te omschrijven, je kan het alleen maar ervaren.”
Benieuwd naar hoe mijn verhaal in jouw bouw- of verbouwplannen past?
